Annesini ve babasını yitirmiş, erkek kardeşi ile yalnız başına kalmış Farah’ın hikayesi… Herkesin bir ağacı vardır ve bu ağacın göklere uzanan dalları. Bazen bolca çiçekler açacak o dallar bazen ise kuruyacak. Sadece birini değil bir çoğunu yitireceksiniz. Ağacın ayakta kalabilmesi için dallara ihtiyacı yoktur ki, kökleri sağlam olsun yeter. Sıkıca tutunsun toprak anaya. Yel, incitip kırar belki dalları ama köklere karışamaz. Sizin dallarınız sevdikleriniz, kökleriniz ise kalbiniz. Kökleriniz ne kadar sağlam olursa, yeşerme ihtimaliniz de o kadar sağlam, o kadar güçlüdür. Kalbinizle iyiliği sıkı tutun ki, düştüm dediğiniz an kalkasınız diye ömre tevafuk işlenmiş olduğunun farkına varın. İnançlarınız baki kalsın, tevafuklar ise sizi mutlu etsin... Allah bir alıyor, yerine bin veriyor... İyi olun, inanın sizi ancak inancınız kurtarır...”