Rahmet Kapısı, Sâmiha Ayverdi’nin zor bir seçimden sonra girdiği ve huzur bulduğu ocağın kapısıdır. O Rahmet Kapısı1’ndan devamlı bir ses geür; Her şeyin düzelmesi, insanın kendi düzelmesine bağlıdır... Acaba duyan var mı? Hiç sanmam. Olsa. yeryüzünde bu nifak, bu gaddarlık, bu riya, bu çekişme, bu ihtiras, bu vahşet, bu zulüm, hele hele bu gaflet kalır mıydı7