Babasının, Araf’a ithafen yazdığı günlüğün tozlu sayfalarının ardında geçmişin perdeleri aralanır. Geçmiş, güçlü bir rüzgarın esintisi eşliğinde Araf’ın hayatına dahil olurken Araf, sırların, gizemlerin ve gaiplerin peşinden gider. Afitab, Dünya’ya küser.Dünya beyaza. Bu kanlı bir savaşın hikayesi. “Bu senin hikayen, bu bizim hikayemiz...”