Duru ve Çağan kardeş gibiydiler. Birlikte oyun oynamak, sohbet etmek onları çok mutlu ediyordu. Derken, günün birinde Çağan kazayla Duru’nun bebeğini kırınca Duru en yakın arkadaşına küsüverdi. Oysa yakın arkadaşlar uzun süre küs kalamazdı çünkü dostluk her şeyden değerliydi.