Yirminci yüzyılın ortalarında, Kahire'nin kalburüstü semtlerinden Abbasiye'de birlikte büyüyen beş arkadaş ve dostluklarına yıllar boyu tanıklık eden, vazgeçilmez buluşma yerleri olan kahvehane. Geçip giden zamanın anılarıyla ve etraflarını saran, sürekli gelişen bir kentin renkleriyle bezeli bir masal. Büyük değişimler yaşayan Mısır toplumunda, arkadaşlardan her birinin kendi yolunda akan hayatları, bu kahvehanede sığınılacak güvenli bir liman bulur. Doğuştan iş adamı olan Sadık, babasının arzusunun aksine doktorluğu seçmeyip edebiyat yollarında yürüyen Tahir, zevk insanı Hamada, eylem adamı İsmail ve geri planda kalan beşinci arkadaş: anlatıcı. Kahvehane buluşma yerleri olsa da aralarındaki bağlar onun ötesine uzanır. Aşkları, evlilikleri, boşanmaları, çocukları, torunları ve kariyerleriyle bu beş arkadaşın birbirinden farklı hayatları, bütün olanlara rağmen değişmeyen bu kahvehanede birleşir. İkinci Dünya Savaşı'ndaki bombardımanlardan 23 Temmuz 1952 darbesine, Özgür Subaylar hareketinden Batı'ya açılan Mısır ekonomisinin 1980'lerde geçirdiği çalkantılara kadar çağdaş Mısır'ın tarihini belirleyen pek çok siyasi ve tarihi olay, Necip Mahfuz'un usta kaleminde kimi başarılarla dolu, kimisi hüsranla yoğrulu bu yaşamların arka planına dönüşüyor. Necib Mahfuz'un ölümünden önce tamamladığı son roman olan Kuştimur Kahvehanesi, temelleri çocuklukta atılan bir dostluğun zamanın alıp götürdüklerine karşı direnişinin simgesi gibi. Tanışıklıkları 1915'te başladı. Okula beş yaşında girdiler ve dokuz yaşında çıktılar. Hepsi de 1910 yılının farklı aylarında doğmuşlardı. Bugüne kadar doğdukları yerden hiç ayrılmadılar -ve hepsi de Bab el-Nasr Mezarlığı'na gömülecekti. Kimisi başka yerlerde yaşamak için taşınsa, kimi ölüp gitse de, beş arkadaş birbirini hiç terk etmemiş, dostluk bağları hiçbir zaman gevşememişti. Bu kadar can dostu olmalarını ne zamanın akışı be de yaşanan talihsizlikler değiştirebilmişti -aralarındaki sınıf farklılıkları bile etkileyememişti. Bu, tüm mükemmelliği ve ebediyeti içinde barındıran bir dostluktu - beşi biri, biri de beşi olmuştu.