Gelecekte tarihçiler Beyrut un Arapların kültürel hayatında oynadığı eşsiz rölü daha iyi göreceklerdir. Mısır ırak Suriye ve diğer arap ülkelerinden gelen şairler Beyrut asığınmışlar ve burada sansür korkusuna kapılmadan eserlerini yayınlama imkanı bulmuşlardır.politikaçılar kısa bir zaman diliminde arap dünyasını çeşitli siyasi sınırlara bölmeyi başartılar fakat bunlardan her biri için ayrı ve bağimsız kültürel kimlik oluşturmayı başaramadılar. Beyrut’ta palazlanma imkanı bulan ortak arap kültürü arap devletlerinin varlığını anlamsız kılmaya başlamıştır. Bu nedenle arap yöneticileri beyrutu rejimlerine yönelmiş bir tehdit olarak gördüler. Beyrutun yıkılışına üzülmek şöyle dursun yardımcı oldular, şairleri susturdular, onları kendi ülkelerine dönmeye zorladılar. Çünkü her yönetim, sürgündeki şairlerin dönüşünün dışarıdan destek bulamayan yerli şairleri ve yazarları kendi bölgesel dillerinde yazmaya teşvik edeceğini, bunu da ortak arap diline doğru gidişi durduracağını ümit ediyorlardı.