“Tarihsel akıl eleştirisi, insanların kendi kendilerini tanıma yetilerinin eleştirisidir.” Wilhelm Dilthey Kültür, en yalın ifadesiyle, insanın çevrelendiği ortam. Onu var ettiği kadar sınırlayan, yaratıcı kıldığı kadar körelten de bir yapı. Bir tür yapay doğa. Bu yapay doğanın olgularını ele alan bilim grubu ise özellikle 20. yüzyılın başından itibaren bir itirazı dile getirmeye başladı. Olguları ve yöntemi bakımından doğa bilimlerinden ayrı bir niteliğe sahip olduğu iddiasına dayanan kültür bilimleri, yıllar içinde bu doğrultuda güçlü bir gelenek oluşturdu. Öyle ki, doğa bilimleri kavrayışımızın bile belli bir tarihsellik dahilinde biçimlendiği konuşulmaya başlandı. Kültür Bilimleri ve Kültür Felsefesi, bilim denince akla yalnızca doğa bilimlerinin gelmesine yönelik bu itirazın tarihinin kitabı.