Hüsn ü Aşk, kuğunun, yani medeniyetimizin son güzel sarkışıydı. Galib bu şarkıyı Sultan III. Selim, Hattat Mustafa Rakım ve Dede Efendi'yle birlikte söyledi ve sustu. Söz artık Nasıl bu taze maarifle eskiler alayim diyenlerdeydi. Ancak, beş yüz yıllık birikimiyle karşılarında bir heyula gibi duran ve inanılmaz zenginliklere sahip olan divan şiiri, Galibin getirip bıraktığı parıltılı noktada hala gözleri kamaştırıyordu.