Kudüs sancağı Osmanlı İmparatorluğu’nun ne sınırındaydı, ne de merkezine yakındı, yönetimi tehdit eden bir bölge de değildi. Müslümanların gözünde kutsal ve saygındı, ama sonuçta tipik bir Osmanlı sancağıydı. 17. yüzyılda sancakbeyleri, kadılar ve sipahiler Osmanlı yönetimini temsil ediyor, yerel eşraf, ulema, esnaf, zanaatkarlar ve tabii ki kadınlar Kudüs’ün toplumsal hayatında yer alıyorlardı. Aralarındaki nüfuz mücadelesi zaman zaman çatışmalara yol açmış, yerel hanedanlar yükselmiş, ne var ki Osmanlılar egemenliklerini sürdürmeyi bilmişlerdi. İsrailli tarihçi Dror Ze’evi özellikle kadı sicillerini kullanarak bu kutsal kent ve çevresinin 17 yüzyıldaki renkli yaşamını, yönetici ve yerel elitin iktidar mücadelesini anlatıyor.