Zaman ne çabuk geçiyor. Ayşe ne çabuk büyüyor böyle. Annesi inanamıyor onun birdenbire büyüyüvermesine... Ev sahibi oturdukları evi satmak istediği için, yeni bir ev bulmaları gerekiyor. Ayşe’nin annesi gazete ilanlarına bakıyor, sağa sola telefon ediyor, sokak sokak dolaşıp ev arıyor, ama bulamıyor. O yüzden, cinleri tepesinde. Hep sinirli. Her şeye kızıyor... Ayşe çok üzülüyor tabii. Çünkü evlerini çok seviyor. Başka bir yere taşınmak istemiyor. Bazen altdudağını bükerek ağlayıveriyor... Güzel günler geri gelecek mi? Kim bilir...