Kimliğimizin diğer kimliklerle çatıştığı an, birini görüp de işte o aslında benim bir parçam dediğimiz an, kurtuluşun yakında bir yerlerde olduğunu görüp de görmezlikten gelip çarşafların altına saklandığımız an; utancımızdan, korkumuzdan, inadımızdan salt sevgiye dayanan tüm dostlarımızı terk ettiğimiz an, başlamaya en çok cesaret ettiğimiz andır.