Biz dostları olarak, yaşadıklarımızı, konuştuklarımızı, tartıştıklarımızı kitaplaştırmak istedik. Gördük ki, Türkiye ve Türk Dünyası’nın içinde bulunduğu durum, bazı şeylerin üzerindeki örtüleri açmaya uygun düşmüyor. Birçok şeyi, “Yazamadıklarım”a bırakarak elinizdeki bu vefa belgesiyle iktifa edeceğim. Ve ben, bundan gayri, kaybettiğim bir gönül dostumun özlemi ile yaşamaya devam edeceğim. Bir atasözümüz, “At ölür meydan kalır; yiğit ölür şan kalır.” der. Şanına, imanına, erliğine şahit olduğum dostumun özlemi ve hatıraları ile… Biz, O’nunla yaşamış olmaktan; O’nun dostu olmaktan, memnunuz. Biz senden razıyız, Reisim. Hakk Teala da senden razı; mekanın cennet olsun.