Düşündüğü, baktığı, gördüğü başka ne vardı ki yaşamında. Kı­zı! Kızına bir yağmur bulmalıydı. Yağmur çiçek olup yağmaya başlamıştı şimdi. Kız dönüyor, her yana çiçekler saçılıyordu. Ayakkabılarını yere bıraktı ve çığlıklara doğru yürümeye başladı. “Kızım ve ben. Kızım, yağmur ve ben…”