Eğer izin verirseniz size küçük kasabamızdan ve sevgi dolu insanlarından bahsetmek isterim. Ama başımda ufak bir bela var ve yardımınız gerekli. Eğer ki ben bir şeyler yapmaya başlamazsam 5 ay sonra, yıllardır emek verdiğim ve benim için anlamı büyük olan kütüphanem kapanabilir, hatta dozerler ile yıkılıp yerine bir endüstriyel park yapılabilir. Bu yüzden gelin, kütüphanede birlikte oturup, ailenizin tarifleriyle yaptığınız yemekler tadarken, edebiyat klasiklerini konuşalım. Tüm kasabanın ilgisini yeniden kitaplara vermesini sağlayalım ve kitaplarımız için beraber mücadele edelim. Anılarınızı canlandıracak klasiklerle ve birbirinden güzel yemeklerle şenlenecek buluşmalarımızdan sonra, bizden ve kasabamızdan vazgeçemeyeceğinize eminim. Peki bütün bu çabalarımız kütüphanemizin bir geleceği olmasına yetecek mi?