“Yanılmışım Kezban... Otuz yaşındaki adam, dünyayı görmüş, insanları tanımış doktor, kendi içimdeki hisleri anlayamamışım. Bu gece gözlerim açıldı, hakikati gör­düm. (…) Kalbimi sevgiye karşı kapatmıştım. Yalnız kalbimi değil, kafamı ve sinirleri­mi de... Biliyorsun ki insan aynı zamanda muhakemesi ve asabıyla da sever. Ben bu tehlikelere karşı kendimi ağılan­mış farz ediyordum. Aşkın kudretine inanmak istemiyor, bunu edebiyatçılar tarafından romanlara sokulan bir keli­me addediyordum.”