Kelamcıların oluşturduğu atom teorisi, İslam düşüncesinin kendine özgü paradigması içinde özel bir konuma sahiptir ve Allah-alem ilişkisi konusunda bazı İslam filozoflarının savundukları kainatın ezeliliği fikrine karşı, bu fikri çürütmek amacıyla geliştirilerek sistemli hale getirilmiş bir teoridir. Kelam Atomculuğu kendisinden başka parçaya bölünemeyen parça (el-cüz’üllezî lâ yetecezzâ) kavramından hareketle, kainatın yaratılmış olduğunu kanıtlamak üzere ortaya atılmıştır. Alternatif bir İslam ontolojisi kurmayı hedefleyen bu teolojik doktrin, her şeyin merkezine Allah’ı koyarak O’nu bütün olayların doğrudan faili yapar. Köklerini, ilahi ilkenin mutlak aşkınlığını ve en aşağı canlıdan en yüksek Akıl’a kadar bütün varlıkların bu ilke önünde hiçliğini beyan eden İslam’ın kendine has karakterinde bulur. Bugün modern bilimde kainatın fiziksel yapısına dair tartışılmakta olan bazı fizik kuramları da kelamcılar tarafından asırlar önce geliştirilen bu onto-teoloji doktrininin sistem içinde yer alan önemli birkaç ilkesini doğrulamaktadır. Son tahlilde Kelam Atomculuğu, bize kainatın var oluşu konusuna farklı bir gözle yeniden bakmayı teklif etmekte ve kainatı farklı açılardan temaşa edebileceğimiz perspektifler sunmaktadır.