Seni sevmekten hiç vazgeçmedim, bir an bile olsa... İliklerime kadar hissediyordum yokluğunu, Geçen zaman şahit seni unutmak istemediğime. Her gece yarısı olduğu gibi! Bu gece yarısı da gözlerime düşüşün, sonra damla damla yüreğime akışın... Zamanla geçer sandığım! sol yanım, günden güne büyüyen ağrım ve bitmeyen hasretim... Bile bile sensizliği kabullenmenin ne demek olduğunu bilir misin? sen bilemezsin ki! Bile bile yasakladım seni bana. Gözlerime gözlerinden vazgeç dedim. Ellerime ellerinden vazgeç dedim. Yüreğime zorunlu sensizliği emrettim. Fakat seni sensiz yaşama özgürlüğümün önüne geçemedim. Yüreğim yaşa dedi. Onu, onsuz yaşa dedi. Ve onsuz yaşat sol yanını. Böyle böyle dizginliyorum sensiz geçen koca özlemlerimi. Bir tek sana susuyorum. Bir tek seni bekliyor bir çift gözüm. Varsın bilme, bende koca bir İstanbul olduğunu. Demem o ki sol yanım, bir nefeslik canın var, kıydığım gün canıma, sen de bitersin... ÇÜNKÜ! SENİ YAŞAMAK İSTEYEN DE BENİM BU AŞKI YAŞATMAK İSTEYEN DE BENİM...