İnsan kazanmaya çalıştığında kaybetme riskiyle, kaybettiğini düşündüğü bir zamanda ise kazanma şansıyla karşılaşabilir. Kendinde olmayanın pesine düşmek, azla yetinmeyip çok şeyin peşinde koşmak doğru muydu? Ölüm kimine göre bir son iken, kimine göre bir başlangıçtı. Ama asla kaybetmek değildi. Kaybetmek, her an, her dakika ölmek için Tanrı’ya yalvarmaktı. Peki, Celal kimdi? Her zaman içinde var olan, kendini yeni Celal diye tanımlayan mıydı? Yoksa eski Celal hiç var olmamış mıydı? İçinde iki ben, karakter çatışması yasarken hangisi asıl Celal’di? Aile babası olan mı? Yoksa bu yeni yasamı tercih eden mi?