Karizmayı iyi anlayabilmek için kavramın kaynağına inmek yararlı olacaktır. Karizma kavramı yeni ahit'te özellikle de Romalılar 12 ve 1 corinth'liler 12 adlı st. Paul'un iki mektubunda mevcuttur. Kral James İncil'inde söz konusu kısımların tercümesini yapanlar, yunanca karizma kelimesini yerinde olarak ilahi bir lütuf şeklinde çevirmişlerdir. Tarihsel olarak yetenek manasına gelen eski bir yunan kelimesinden türeyen karizma kavramı, daha sonra Hıristiyan kilisesince tanrı tarafından iyileştirme, tahmin gibi olağanüstü, beceri gerektiren işleri gerçekleştirebilmek için gönderilen yetenekleri açıklamak gayesi ile kabul edilmiştir. Kelime, Max Weber öncülüğünde, liderlik olgusuna uygulanmıştır. İlahi tercih sonucunda ortaya çıkan bir mevhibe olarak karizmanın bu temel ve basit manası, kilise teşkilatının zamanla temeli olmuştur. Dini makam kavramının gelişmesinde, karizma kesin bir rol oynamaktadır.