Türkçe öğretimi, anlama ve anlatma becerileri gelişmiş, üst düzey düşünen ve duyarlı bireylerin yetiştirilmesine öncülük eden bir süreçtir. Bu tanımlama dikkatli bir biçim­de incelendiğinde, Türkçe öğretiminin “insan olma” ya da “insanlaşma” sorumluluğunu üstlendiği görülecektir. Çün­kü bireyin insana, yaşama ve doğaya yönelik duyarlığının geliştirilmesi, bilgi düzeyindeki düşünme süreçlerinden öte eleştirel ve yaratıcı bir biçimde düşünmeyi amaçlaması, erken dönemden başlayarak bireylerin okuma, yazma, ko­nuşma ve dinleme becerilerini etkili bir biçimde kullanarak demokratik kültürün öncelediği insan tipini yeğlemesi bu sorumlululuğun en önemli göstergeleridir.