Osmanlı İmparatorluğu’nda nüfusun büyük çoğunluğunu oluşturan köylüler, resmi vekayınamelerde en fazla imparatorluk tarihindeki büyük kişilerin ya da olayların arka planı olarak yer alır veya ancak ayaklandıklarında tarih sahnesinin önüne çıkma şansını bulurlar. Osmanlı tarihi boyunca, egemenliğin temellerinden biri ve devlet gücünün ayrılmaz parçası olarak kalan köylü nüfus, resmi belgelerde genellikle tahıl, yağ, et, meyve ya da gümüş miktarlarına dönüşmüş vergi mükellefleri listesi olarak boy gösterir. Hele söz konusu olan payı tahta ve büyük ekonomik merkezlere görece uzakta kalan Filistin’in köylüleriyse, görünürlük kazanmaları iyice zorlaşır.