Yolculuk ettiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman onu uzaktan izledim. Sonra yanına yaklaşıp , Hiç doymayacakmısın? açlığın , susuzluğun hiç geçmez mi? diye sordum ve bana şöyle cevap verdi Evet doydum, hayır daha doğrusu, yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum.