Vazgeçtiklerim Biliyorum her şer Yüce Allah’tan. Hayattayız ve yaşıyoruz fakat etrafımdakilere bakıyorum da… Yaşamak var bir de yaşamak var. Peki, benim hayatım hep böyle vazgeçtiklerimden ibaret mi olacak? Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. İlk kez annem ve babamın ellerinden tutarak adım atmaktan İlk kez düşme korkusunu hissetmekten Kısacası bebek olmaktan Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. Top oynarken Ahmet Amca’nın evinin camını kırmaktan Fatma Teyze’nin incir ağaçlarından incir alma hazzını ve korkusunu yaşamaktan Kısacası çocuk olmaktan Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. Askere gidip vatanı korumaktan İlk kez sarhoş olup eve nasıl gireceğimi düşünmekten Kısacası genç olmaktan Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. Oturmayı çok istediğim okul sıralarından Bildiğim sorulara parmak kaldırmaktan Kısacası okuyup büyük adam olmaktan Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. Çok sevdiğim kızdan Belki hiçbir zaman doğamayacak kömür gözlü kızımdan Kısacası baba olmaktan Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa. Evet, sanırım Yüce Allah “dur!” diyene kadar bu vazgeçtiklerim bir bir çoğalmaya devam edecek.