Allah'in varligi, isim ve sifatlari, âlem ve insan iliskisi daima butun Islam kuramlarinin baslica konusu olmustur. Islam toplumunda entelektuel aklin gelismesiyle olusan Islam nazariyat gelenekleri, inanc ve iman objesi olan Allah'i degisik yonleriyle incelemis ve metafizik bir sorun olarak tartismalarinin konusu yapmistir. Tasavvufun tarihsel ve toplumsal gelisim sureclerini, gecirdigi merhaleleri anlamak icin secilebilecek en merkezi kavramlardan biri ise "ilâhî isimler" konusudur. Sûfîler, butun varliklari ve ahlaki fiilleri, ilâhî isimlere dayandirarak aciklamislar ve boylece bir "ilâhî isimler teorisi" gelistirmislerdir. Ilk donem tasavvufunda "ahlakin kaynagi olarak" karsimiza cikan ilâhî isimler, Ibnu'l-Arabî'nin basini cektigi ve vahdet-i vucûd olarak adlandirilan tasavvuf anlayisinda, butun sistemin uzerine oturdugu ve bilgiyi ureten unsurlar olarak gorulmustur. Bu "metafizik" donemde ilâhî isimler "varligin kaynagi" haline gelmislerdir. Hayykitap'tan yayimlanan Ilâhî Isimler Teorisi, ilâhî isimler isiginda tasavvuf tarihini ve bir bakima da tasavvufta ilâhî isimlerin nasil anlasildiginin tarihini ele aliyor. Kitap, tasavvufun; fikih, hadis, felsefe ve kelâm gibi ilimlerle iliskisi hakkinda da bir perspektif sunuyor. Uc bolumden olusan kitabin ilk bolumunde ilâhî isimler kavramsal olarak ortaya konuyor ve felsefe, kelâm ve tasavvufun Tanri tasavvurlari karsilastirmali olarak tasvir ediliyor. Ilk donem tasavvufunda ilâhî isimlerin incelendigi ikinci bolumde ise, ilâhî isimlerin, "Allah'in ahlakiyla ahlaklanmak" prensibi baglaminda sûfînin yasadigi hallerin sebebi ve gayesi yani ahlakin kaynagi oldugunu tespit ediliyor. Son bolumde, metafizik donem tasavvufu ve bu donem tasavvufunda ilâhi isimlerin onemi inceleniyor ve insanin yetkinlesmesinde ilâhî isimlerin rolu ortaya konuyor. Kitapta Allah'in isimleriyle tasavvuf tarihine isik tutanlara gelince...