Yolculukta bile yeniden doğmayan insanlar vardı. Onlar öyle ölüydü ki yolculuk bile yeni bir can üfleyemiyordu. Olasılıklardan nefret eden insanların dünyasından uzakta, yeşermekte olduğumu hayal ettim. Yağan kış yağmurlarından sonra dallarından tek tek yapraklarını çıkartmaya başlayan bir ağaçtım, toprağını yavaş yavaş üzerinden attıktan sonra susuzluğunu giderecek dere aramaya çıkan bir kaplumbağa...