“İbrahim Efendi Tabletleri - tımarhane yazıları”; her şeyden önce dilin (Türkçe’nin) alışılmış, sıradan, doğal kullanımına karşı “yo­ğunluk üretimi”ne özgü eşsiz ve mütevazı bir örnek oluşturur. İbrahim Metin “İbrahim Efendi Tabletleri - tımarhane yazıları”nda Türkçe dilin (günlük dilin) sözdizim kurallarını, sentaksını-gra­merini parçalayarak anlamı sonsuz ve özgür çağrışımlara açı­yor. Tımarhane yazıları; Türkçe dilin doğal kullanımındaki sen­taksı, grameri parçalayarak, imha ederek, başka bir dil, her yoğunluğun edim olduğu, paranoid kodlama diline karşı özgür ve serbest bir şizoid dil üretiyor. Buna dilin “yersizyurtsuzlaşma­sı“ anlamında bir “dil oluş” diyeceğiz. (...) ( “tımarhane yazıları” üzerine bir inceleme: Gramer Kırımı - Hüsamettin Çetinkaya )