GİRİŞ Ali Emre Özyıldırım Mertebe-i mizaha yetmek I TÜR VE ÜSLÛP OLARAK MİZAH Hikmet Feridun Güven Hiciv söyleme amaçları ve bu amacın hiciv dili ve söyleme tarzını belirlemedeki rolü Edith Gülçin Ambros Osmanlı gazelinin değişimi: gazelde kaba dil, müstehcen ima ve açık cinsellik ifadesiyle mizah ve alaycı yergi Ahmet Tanyıldız Meselin (m)izahı: mesellerin doğuşundaki mizahî durumlar üzerine bir deneme Abdülkadir Dağlar Kulum beni güldürsen: mizâh şathiyyenin neresinde? II MİZAH KONUSU TİPLER İncinur Atik Gürbüz Osmanlı edebî metinlerinde meslek hicivleri Nihat Öztoprak Türk mizah edebiyatının eşeği Hasan Çiftçi Şirazlı Sa’dî’de kadın eleştirisi III FARKLI AÇIDAN MİZAHÎ METİNLER Nagihan Gür Osmanlı mizah yazınında bir parodi ve poetika örneği: Arpaemîni-zâde Sâmî’nin mensur hezeli M. Sabri Koz Nasreddîn Hoca fıkralarının Bulak (1838) baskısında İstanbul (1837) baskısına göre uygulanan sansür ve düzenlemeler üzerine Mustafa Duman Nasreddîn Hoca mizahının yayılmasında taşbaskısı Nasreddîn Hoca kitaplarının etkisi IV MİZAH VE HİCİV ÜZERİNE TERCÜMELER Shamsur Rahman Faruqi Sevda’nın hicivleri (1706 – 1781) Zoltán Szombathy Eylemler kelimelerden daha çok ses getirir: Ortaçağ Arap toplumunda hiciv ve tezyîfkâr şiire tepkiler KAYNAKÇA