Mainfield, İsviçre'nin küçük ve şirin bir dağ köyüdür. Hemen yanından bir keçi yolu kıvrıla kıvrıla yukarılara çıkar. Dağlardan esen rüzgar, mis gibi yaban çiçeği kokar. Güneşli bir haziran günüydü. Sağlam yapılı, uzun boylu genç bir kadın bu keçi yolunu tırmanıyordu. Hemen arkasından, beş yaşlarında görünen bir kız çocuğu geliyordu. Zavallı çocuk, küçük adımlarıyla ona yetişmeye çalışırken, terden sırıl sıklam olmuştu. Üst üste giydirilen elbiseler yetmiyormuş gibi, omuzlarına koca bir şal örtülmüştü. Bu haliyle, adeta yürüyen bir bohçaya benziyordu. Ayaklarına giydiği çivili ayakkabılar yürümesini zorlaştırıyordu. Çocuğun geride kaldığını gören genç kadın, asık suratla ona baktı: - Sallanma, daha önümüzde uzun bir yol var! diye bağırdı.