1945 yılında Mısır’da bulunan, Kıptice yazılmış apokrif bir İncil ilim aleminde derin bir merak ve ilgiyle karşılanmıştır. İçinde Hz. İsa’nın havarilerinden Didimus Yahuda Toma tarafından kaydedilen 114 söz bulunan bu İncil, kilisenin kabul ettiği dört kanonik İncil’den çok farklıdır. Hz. İsa bu hadislerinde şer’i değil irfani bir öğretiden bahsetmekte, zahiri alemin ötesinde adına melekut denilen bir alemin var olduğunu ve bu alemin esrarını dile getirmektedir. Melekut alemini tanımanın önündeki başlıca engeller şunlardır: Nefse arif olmamak Nefse bağımlı olmak Dünyaya karşı oruçlu olmamak, Zıtları tevhid etmekten aciz olmak, Kadere tam anlamıyla teslim olmamak, Kendisinin şeriatinden uzaklaşmak. Toma’nın naklettiği 114 hadiste Hz. İsa, Cenab-ı Hak ile olan ve miraca dayanan mahrem ilişkisini anlatmaktadır.