Umut ve aşk bazen tek bir kelimede saklı: Unutmak veya hatırlamak. Gece yarısı… Bilmediğin bir sokakta umutsuzca duvarın dibine çökmüş, saatlerdir öylece oturuyorsun. Aniden bir ses geliyor kulağına. Evet, kesinlikle sana sesleniyor. Sesin geldiği yöne bakmak istiyorsun ama içindeki ses “Bunu yapma!” diyor. “Çünkü biliyorsun başını bir kez bile kaldırırsan yepyeni bir hikâye başlayacak…” Bütün hikâyeler hatırlamayla başlar, Hatırlasana ise unutmayla başlıyor. Çünkü unutmak, unutabilmek yaralarını sarmanın en kolay ve güvenli yolu. Oysa hatırlamak, yüzleşmek demek;