“İnsan, geçmişe sığınarak çıkış yapmak istiyor. Geçmişin verimliliğini yanına alıp o büyük deneyimle ayakta kalmaya, sağlam durmaya çalışıyor. Öte yandan “geçmiş” asude gibi göründe de, bazen yaralı bir ırmak gibi büyük acılarla coşarak ilerliyor. Söylesem şimdi nasıl da kızardınız bana... “Umudu nereye sakladın, a be çocuğum” diye.” Ankara’nın kan ve is kokmadığı zamanlarında büyümüş, Türk Dil Kurumu oyun bahçesi olan, edebiyatımızın önde gelen yazar ve şairlerinin sohbetleriyle derin uykulara dalan bir kız çocuğunun gözünden edebiyatımız, cumhuriyetimiz, insanlığımız ve elimizden alınan umudumuzun anlatımı… “Hangi Zamandı, Unuttum” ile Eren Aysan, Vûs’at O. Bener’den Ulus Baker’e, Refik Durbaş’tan Şükran Kurdakul’a, Gülten Akın’dan Nezihe Meriç’e kadar pek çok isim üzerinden hatıralarını anlatırken, kültür sanat hayatımıza dair sözünü de söylüyor. Ve deneme ile ilk kez okurlarının karşısına çıkıyor.