Halimiye Çolakoğlu'ndan Mektup Var ; "Zamanı çamurla beraber yoğuruyorum.Durulmak bilmeyen bir tempoya girdim .İnan mutluyum.Gelişlerin benim gücüm , sevincim oluyor. Sana alışmaya başladım. Bu tutku bizi ne suçlu , ne de günahkar kılmayacak. Dostluk , sevginin mana oluşumu bence. Sonra? Sonrası , o göklerden büyük. Güvençliyim , inançlıyım dersen , ben senin dediğin yerde olurum ölüme dek. Dediğin ideal insan ölmez.Zamanlar içinde dilden dile dolaşan öyküler olur. Niye inatçısın? Sen beim O'sun Öyle olmanı görmek , bilmek istediğimden değil , gerçek olduğundan. Kendime olan (sana olan) saygınlığımı yitirirsem . ölümün o zamanıdır.Sen de bitersin.Bitmeyeceğimizi söyle bana. Gözlerimin yüreğimin , ellerimin sıcaklığı hep bundandır. Uzan al ellerimi." HAMİYE