Sanıyorum ki, Günlüğe Düşen Notlar’ı en iyi özetleyen öykü, pek çok kere dinlediğimiz karıncalara ait olandır. Milyonlarca karınca bir uçurumun kenarına gelir, karşıya geçmeleri gerekmektedir. Tek yol vardır önlerinde. Yüz binşercesi canları pahasına uçurumu dolduracak, arkadan gelenler ölen karıncaların üstüne basarak karşıya güvenle geçecektir. Önden gidenler öleceklerini bilerek atarlar adımlarını uçuruma. Uçurum karınca ölüleri ile dolar ama arkadan gelenler rahatça karşıya geçer. Bu kitap, gözlerini kırpmadan uçuruma inen karıncaların öyküsüdür. Onlara İthaf olunmuştur; tesadüfen önde gidenler arasında olmayan bizler açısından ise vefa borcunun yerine getirilmesinden ibarettir.