Bak –gün bitti Dağın çılgınlığını Toprağın sarsıntısını Ve tohumun güneşi arzuladığın gibi Bekle-yalvarışta kalan dudağımın gölgesini... /Bu mühür –yani yeryüzü şekli– İbrahim'in boynunda dolaşan bıçağın teslimiyeti/ Temmuzdan bil göz kapaklarıma düşen özlemi... Ve ötesi İbrahim'in sofrasında bir çift göz –yersiz bir arınma Ömrümün ortasında yanan köz ölümüne aşk ve dua– Ne zaman kendimden geçsem yara gibi açılıyor gün ortası.