“Ölüm var, ayrılık yok...” “Onun hikâyeleri içinde en meşhuru, en me­raklısı Gulyabani vakasıydı. Bu bir masal de­ğil, olmuş bir vaka, gençliğinde Muhsine Hanı­m’ın uğradığı acayip ve üzüntülü bir maceraydı. Bunu kendisinden dinlediğim gibi hikâye ede­ceğim. Fakat anlatanın saf ve sade lisanı, vakanın beyan olunan satırlara bütün ayrıntılarıyla geçirilmesine müsait olmadığı için lüzum görüldükçe asılda olmayan özel terimleri kullanmaya mecburum. Yani Muhsine Hanım’dan dinlediğimi kendi hi­kâye lisanımla yazacağım. Bazı cümlelerin, hikâ­yeyi anlatan kadının saf ağzından çıktığına şaşıp kalacak okuyucularımın itirazlarına karşı bunu söyleme ihtiyacı hissettim.”