Cenaze arabası gelince, Eugene tabutu koydurttu, çivilerini söktü. Delphine ile Anastasie'nin genç, bakire, saf oldukları, can çekişme haykırışları arasında söylediği gibi, mantık yürütmedikleri bir zamana götüren simgeyi saygıyla ihtiyarın göğsüne koydu. Adamcağızı Saint-Etienne-de-Mont'a, Nevve-Sainte-Genevieve sokağından pek uzak olmayan kiliseye götüren arabaya yalnız Rastignac, Christophe ve iki cenaze taşıyıcı eşlik etti. Kiliseye gelince, ceset basık ve loş bir mihrabın önüne konuldu, üniversiteli burada Goriot Babanın iki kızıyla kocalarını boşuna aradı. Kendisine oturaklı birkaç bahşiş kazandırmış olan bu adama karşı son görevini yerine getirmesi gerektiğini düşünen Christophe'la yalnızdı, iki papazı, ayin çömezini ve kilise hizmetlisini beklerken, Rastignac tek sözcük söyleyemeden Christophe'un elini sıktı.