Mecnun’u tanıma Yunus’u tanı Kalpsizin aşkıyla kendini yorma. Sana yâr vereni en iyi tanı Verdiği yâr için kendini yorma. Ne derdin var ise anlat dinlerim Ama en sonunda doğruyu derim Ben şimdi böylece şunları derim İnsan kapısında kendini yorma. Sen onu kalbinde ümitle beklet Gelmeyecek o da yok ki bir iffet Anlamadım gitti neydi o gayret, Hayret edip bir de kendini yorma. Be Emre Dağaşan, yeter bu kadar Anlayan bu sözü kalbiyle anlar Dinleyin tek yâri insan olanlar, Kul için boşuna kendini yorma.