“Tabii biz Türkçe dilini bilmiyorduk. Ama içimizde bu dili bilenler vardı. Onların söylediğine göre, Uẟak ahalisi bizi vahẟi zannetmiẟ. ‘Bunlar da bizim gibi insan. Bunla- rın kuyrukları yok!’ diyorlarmıẟ.” “‘Bak’ dedi. Parmağını bana doğru düzelti. ‘Sen Ermeni- sin!’ dedi. Ben sustum. Cevap vermedim. ‘Babanın adı Ali Beyros.’ Sonra odanın içinde gezmeye baẟladı. ‘Beyros ismi ne Kürtlerde ne de Türklerde vardır.’” “Onlardan bir kötülük beklemiyorduk.” Dersim Katliamı, son yıllarda yapılan yayınlarla, “herkesin bildiği sır” olmaktan çıktı. Katliamın daha az konuẟu-lan bir cephesi, Dersim’in Ermeni sakinlerinin baẟlarına gelendir. Dersim Ermenileri, Dersim ve Ermeni kırımının acılı kesiẟim kümesini oluẟtururlar. Gökyüzünü Kaybeden Kartal, Dersimli bir Ermeni ailenin, Hozatlı Gregoryan’ların anılarını ortak belleğimize sunuyor. 1895 Katliamı’ndan ve 1915 Soykırımı’ndan kurtulan fakat 1938’de Dersim’de kırıma uğrayan bir ailenin trajedisi... Ailenin hayatta kalan fertleri, on yılların ardından, yaẟadıklarını anlatıyorlar.