Geleceğe güvenen 20. Yüzyılın Ütopyacılığı, artık bir gelecek imgelemi bile olmayan 21. Yüzyılda terse dönerek Distopyacılığına nasıl dönüştü? İşte Franco “Bifo” Berardi’nin Gelecekten Sonra kitabının temel izleği bu. Terse dönüş, her şeyden önce emeğin toplumsal ve politik bileşiminde paradigmatik bir değişime yol açar. Kapitalist değer birikim sürecinin tahakkümü altında doğanın artık hiçbir şekilde geri döndürülemez yıkımının yanında, emeğin duyumsama ve kolektif eyleme kudreti de yıkıma uğratılmış durumdadır. Endüstriyel üretim, gelecek imgelemi olan bir emekçi sınıfın üretken enerjisinin zamansal ve mekânsal belirlenimle fabrika hapishanesinde sömürülmesini ifade ederken, endüstri sonrası üretim, gelecek imgelemi yaralanmış enformasyon emeğinin (kognitaryanın) üretken enerjisinin siberzaman ve siberuzam hapishanesinde sömürülmesini ifade eder. Berardi, Seatle’de başlayıp, 2000’lerden bu yana emeğin protestolarını ve eylemlerini bu eksende okumaya ve anlamaya girişiyor. Yalnızca geçmişinden değil geleceğinden de koparılarak, borçlandırılarak, duyumsama yetisi köreltilerek ve kapitalist değer üretici enformasyon akışlarına tabi kılınarak kolektif bir patalojiye sürüklenen emekçi sınıfın, yıkıcı ve kurucu otonomlaşma kudretinin kolektif zeminini araştırıyor.