... İşte Firdevs de İlyas’ın gönlünde Mavi Serfiraz Çiçeği idi. Her zaman öyle idi ve öyle de kalacaktı. O bulunmaz, o ulaşılmaz, o nadide çiçek olarak… Sadece o kadar mı? Hayır. İlyas’a göre o, karayı arayan denizci için deniz feneri ne ise, yolunu arayan gezgin için Çoban Yıldızı ne ise, tipide kaybolan için aşina bir işaret ne ise, o idi. Kendisine ise ekmek idi, su idi. Kendi hastaydı, ilacı o idi. O güneşti, İlyas onun etrafında dönen dünya idi. O ışıktı, İlyas ışığa koşan kelebek idi. Ne desek az idi.