Gürültünün arkasından yavaşça süzüldün Bazısı gürdü ışıklarının, bazısı süzgün Uzakta bekleyen karanlığa doğru yürüdün Gülümsemen üzgün gibiydi, biraz küskün Biliyorum, artık doğmayacak öyle bir gün Yapraklar dingin, dallarda sürgün Ben alacakaranlığa kalkarken üzüntülüydün O sabah en uzak yerindeydi gün Sonra solgun renkleriyle geldi hüzün Hızla geçip yanımdan yitiyordu yüzün.