“… Maya ellerini Fabien’in ellerinden çekip giderken, farkinda olmadan titreyen elleri ile bluzunu, etegini ve saçlarini düzeltir gibi yapiyordu. Arkasindan yakaladi Fabien, burnunu sevdiginin ensesine dayayip siki siki sarilmisti.Kisik sesle;“Gitme, dinle, bak, duy kalbimin sesini.”Öyle sarilmisti ki Fabien, Maya kollarini çekmeye çalisiyordu. Ensesinden kulaklarina dogru uçusan nefesle solugu kesiliyor, sesi çikmiyordu. Maya yavasça basini çevirip çözüldü. Sevdiginin maviliklerine dalip saliverdi yüregini…”