Ne isimler takmadılar ki kendilerine: “Dünyanın Balı” dediler, “Yeni Bonapart” dediler, “Göklerin Oğlu” dediler… Nikolay Çavuşesku’dan İmparator Bokassa’ya, Adolf Hitler’den Enver Hoca’ya kadar gelmiş geçmiş birçok diktatör kendilerini böylesi unvanlarla yüceltti. Onların adına güzellemeler yazıldı, marşlar bestelendi, dağlara devasa anıtları yontuldu. Onlara “Baba” diyen, “Führer” diyen, “Ebedi Şef” diyen on binler toplandı çevrelerinde. Politik kişi kültü tuhaf tuhaf ürünler bıraktı geride. Totaliter rejimler kişi kültü aracılığıyla işledikleri suçların üstünü örttü, tek kişilik iktidarları sağlamlaştırdı. Ama kişi kültüne başka rejimlerde de rastlandı. İngiltere Kraliyet ailesine bakmak, kişi kültünün demokratik toplumlardaki çağdaş bir örneğini görmek için yeterlidir.