“Yaratım süreci, algılanan gerçekliğin insan zihninin bilinmeyen labirentlerinden geçerek hece hece söze dönüştüğü karmakarışık bir süreçtir. İnsanı gerçeklikten koparır. Dünyayı bir uğultuya dönüştürür. Hem akıl dışıdır hem de sürekli aklın müdahalesini arar. Ama bu akıl, bu müdahale neredeyse tümüyle sezgiye dönüşmüştür. Akıl bir anlamda kalbin içinde erimiştir. Bunun tersi de doğrudur. Günlerdir huzursuz eden sorun, tam bir gerilim halini almıştır. Çok bilinmeyenli bir matematik problemi, binlerce çözümüyle önünüzde durmaktadır. Ses, anlam, ritim, ölçü, uyak, biçim... sizden bütün hünerinizi istemektedir. Sadece hünerinizi değil, baştan ayağa sizi istemektedir. Siz, sorununuza, dile, şiire, hayata ve zamana hakkını vereceksiniz. Bu cehennemin sonucu, bazen birkaç dizedir, bazen daha uzun bir şiir. Karşılığı mı? Bir avuç insanın, dizeleri biraz aralayıp, içerde, dipte olup biteni duyumsamaya çalışması...”