Şair bahçelerin güneşe duruşunu; dudakları arasında mavi dağ sularının durduğu kadınları ve bu sular duruyorsa, bunun aşkın sessizliği için olduğunu anımsıyor ve aynanın şiiri onu bu yaz dağlara çıkartsın istiyor ve bu yaz portakal kokusundan yapılmış bir yazdır... Şair nergis seslere karışmaya; odaları dolanan anlamı bulmaya; suyun kederle örülmüş taşına ve daha birçok şeylere... hazır! Bir şair, bu! Şiire hazır...