Bizde cezaevlerine kör bıçak olarak girenler, ustura olarak dışarı çıkarlar... O günlerde insan hayatı çok ucuzdu: Bir idam ve iki kilo baklava... General, meal olarak diyordu ki: Bu insanları cezaevlerinde tutmak kimseye yarar sağlamaz. Bu kalleş, bu vatan haini PKK ile en etkili mücadeleyi ancak ülkücüler başarabilir. Cezaevlerinin kapılarını açalım ve bunları PKK’nın üzerine yollayalım... Suçları(!), ispiyonculuk yapmamak ve yönetime karşı gelme konusunda potansiyel tehlike olarak görülmekti. Askeri yönetimin ve askerlerin mantığını anlamak veya izah etmek gerçekten zordu.