Ertesi sabah, Mitka, her zamankinden erken kalktı. Doru atı sulamak ve yıkamak için Don’a indirdi. Kalkerli, kurumuş toprak, doru atın toynakları altında hışırdıyor, un gibi dağılıyordu. Mitka hayvanı su kenarına indirdi, yularım çözdü, kendi de giysilerini çıkardı. Sabahın puslu, rutubetli havası tüylerini diken diken etti. Uzaklardan, suyun öbür yanından gelen ulumayı dinledi. Suya balıklama dalarken, sabah ayazından ürperdi.