Direniş - 1919, bir başka deyişle Kuvayı Millîye, Ege bölgesinde Yunan işgalinin başlamasıyla birlikte (15 Mayıs 1919), çoğu kendiliğinden harekete geçen Efeleri, Çeteleri, Milis Kuvvetlerini, Müdafaa-i Hukuk, Redd-i İlhak, Heyet-i Millîye, Hareket-i Millîye gibi direniş örgütlerini, yerel ve bölgesel kongreleri (Balıkesir, Nazilli, Alaşehir, Uşak vb.) kapsar. 1919 ortalarından 1920 sonlarına kadar, bazı Osmanlı ordu birlikleri de, siyasal ve askerî nedenlerle, resmî kimliklerini kullanmadan (Mondros Ateşkes Antlaşmasını çiğnememek için) Kuvayı Millîye örgütleri içinde direniş hareketine katıldılar. Onun için Kuvayı Millîye, başlangıçta, Kurtuluş Savaşı’nı yürüten bütün ulusal direniş örgütlerinin genel adı olarak bilinmiştir. Kuvayı Millîye adı, gerçekte daha çok düzenli askerî birlikler dışında, eli silâh tutan savaşabilir insanlardan oluşan kuvvetler, çeteler için kullanılmıştır. Bu nedenle Kuvayı Millîye, ‘halk ordusu’, ‘milis kuvvetleri’ anlamına da gelmektedir. Düzenli ordu birliklerinin güçlenmesiyle yerini eğitimli askerlere bırakmak zorunda kalan Kuvayı Millîye’nin, özellikle Batı Anadolu’da Yunanlılara; Urfa, Maraş, Antep ve Adana’da Fransızlara karşı savaşlarda büyük başarılar göstermişlerdir.