Devlet... İnsanoğlunun tarihteki en büyük icadı... Kendi elleriyle yarattığı, bilerek ve isteyerek iradesini, haklarını, hatta biricik varlığı, canını teslim ettiği, çoğu zaman, her anlamıyla bir "yok edici"ye dönüştürdüğü, karşı konulamaz aygıt... Thomas Hobbes'un "canavar"ı, Hegel'e göre "Tanrı'nın yeryüzündeki yürüyüşü", Max Weber'in tanımıyla "şiddet kullanma hakkını elinde bulunduran yegâne güç"... Devletin varlığına ve faaliyetlerine neredeyse tapınmaya varan bu zihniyetin en acı neticeleri 20. asırda yaşandı. İki dünya savaşı, kurulan onlarca kan kokan diktatörlük, ezilen, hakaret gören, işkence edilen ve hatta soğukkanlılıkla öldürülen insanlar... Ancak, elbette bu zihniyeti taşımayan özgürlükçü, bireyci istisnalar da yok değil... Wilhelm von Humboldt, elinizdeki kitapta, vatandaşın güvenliğini sağlaması dışında "onun iyiliği" düşünülerek, devlet tarafından yapılan her türlü düzenlemenin devletin faaliyet alanı dışında kalması gerektiğini ortaya koymaktadır. Devlet Faaliyetinin Sınırları, kendi alanında bir başyapıt, dev bir klasik...