Beşinci mevsimdi bizler için Adına ölüm denilmişti Yazdan daha sıcak ve kavruk Çiçekler düşerdi gökten toprağın sinesine Tadını kokusunu bilmiyorduk hiçbir şeyin Sonbahar değildi,olsa bilirdik Dön yandan sarmıştı Karşı koyamadık Nereye baksan kırmızıydı